sexta-feira, 14 de dezembro de 2007

Un poema, unha imaxe e a túa mirada












Recentemente acudín a un curso de formación para mestres “ Un poema, unha imaxe e a túa mirada. Outro xeito de traballar o achegamento á língua escrita” que resultou ser moi interesante e proveitoso, comentaréi aquí algunhas das propostas levadas a cabo cós alumnos da nosa escola de 3, 4 e 5 anos, partindo dos coñecementos adquiridos no citado curso.

SECUENCIA DIDÁCTICA ( partindo do poema “tengo miedo”)


TENGO MIEDO


La noche me envuelve
en su capa negra.
La noche me arrulla
con sus silencios.

¡Tengo miedo!

En la oscuridad,
un gran ogro
desde la percha
me observa.

Bajo mi cama
dos pequeños monstruos
me acechan.

¡Tengo miedo!

La noche me envuelve,
la oscuridad me aterra.

¡Tengo miedo!

Con la manta,
me tapo
y me escondo.

Mi corazón
galopa y palpita.

Meto la cabeza
bajo la almohada.
Y grito sin voz:
¿Cuándo será mañana?

LUCÍA SOLANA

Os obxectivos que se pretenden acadar:
Facilitar o desenvolvemento de habilidades e destrezas relacionadas có uso da linguaxe escrita empregando poemas e imaxes.
Fomentar a adquisición de hábitos de lectura e escritura dende os primeiros anos coa intención de aumentar a súa competencia lingüística, tal como establece a LOE.
Promover o desenvolvemento das distintas capacidades do alumnado
( lingüísticas,pragmáticas,cognitivas…) a través de propostas de lectura e escritura creativas.

En resumo, trátase de desenrolar todas as capacidades do alumnado, partindo dun texto ou imaxe, e traballando todos os tipo de texto que nos sexan posible e a través de todas as formas de expresión ( oral, escrita, corporal, plástica…), todo moi envolto en creatividade e nun ambiente agarimoso e de respeto.
Espero que coa proposta de actividades e cos traballos dos alumnos e alumnas se vexa máis claro o que se pretende.

ACTIVIDADES:

1ª SECUENCIA:
Lectura do poema, por parte da mestra.(sen dicirlles o título)
Conversa sobre o que lles parece, de que fala, se lles gusta…
Que título lle poñerías ao poema.(Os nenos din e a mestra apunta na pizarra)
Charla sobre as súas propostas( cal é máis longo…) e o que lle puxo a autora.
Debuxamos o que nos di o poema.

2ª SECUENCIA.
- Quen escribiría este poema, cando, onde, como estaría vestido…
- Cada neno/a vai escribir a biografía da escritora do poema e debuxala.
- Exposición colectiva.

3ª SECUENCIA:
- Buscamos e copiamos as palabras que máis nos gusten, ou as que nos soen raras.
- Facemos un mural coas palabras.
- Por parellas, inventarán unha historia coa palabra que elixan.
- Por equipos xuntarán as historias, e crearán outra nova historia (coas idades dos nosos nenos e nenas, esto farase oralmente e logo represéntanas a través da plástica )

4ª SECUENCIA:
- Releemos o poema, con distintas entoacións, os nenos e nenas axudan dramatizando.
- Conversa sobre “a que lle temos medo”, cada quen explica os seus medos.
- Que podemos facer para axudar a os nosos amigos a vencer os medos, (elaborar unha receita quitamedos,outro poema…)

5ª SECUENCIA:
- Presentación das imaxes.
- Que imaxe lle poñerías ao poema, por qué,…
- Decimos cal é a imaxe que vai asociada.
- Preguntamos: qué pasa, que pasou antes, que pasará despois…
- Como axudarlle á nena para que non teña medo( escribirlle unha carta, …)
- Creamos unha nova colección de imaxes ou caras que expresen medo( con fotos dos nenos/as)

6ª SECUENCIA:
- Inventamos monstros,… que non den medo, que den risa. Debuxamos os bocetos e logo fabricámolos con distintos materiais de refugallo.( Por equipos)
- Poñémoslles nomes e creamos diálogos, ou pequenas historias.
- Facemos teatro cos monstros creados.
- Imaxinamos que somos fabricantes de monstros e temos que facer un anuncio para poñer en xornais e revistas.
- Etc, etc.


Anímovos a que probedes os resultados son asombrosos, os cativos pásano xenial, perden o medo a falar en público, a escribir ( como eles saben) eu neste intre valoréi o que querían transmitir, non importa como o facían, ahí estamos nós para transcribir; non importaba tanto a correspondencia das letras nas palabras( porque aínda non chegaron a esa fase)como a coherencia ou o sentido dos seus escritos.

Isto comezou cun poema, pero tamén podería comezar: cun conto, cunha noticia…

Um comentário:

Anônimo disse...

Pum, pum! abride o voso correo que tedes unha postal de Nadal feita polos nenos e nenas de Aguiño. Escribimos unha palabra cada un/a de nos, moitos bicossssssssssss.